Autor: Vllatko STOJANOVSKI
Mbi 400 kompani të regjistruara në vendin tonë janë plotësisht ose pjesërisht në pronësi të kompanive të tjera, selia e të cilave gjendet në shtete të huaja që konsiderohen si juridiksione specifike, ose të ashtuquajturat zona offshore. Në kuadër të hulumtimit që e realizuam, zbuluam 408 persona juridikë në regjistrin tregtar të Maqedonisë, pronarët e të cilëve në fakt nuk janë persona fizikë, por kompani të tjera të vendosura në gjithsej 28 shtete të huaja që konsiderohen si zona offshore.
Sipas të dhënave që kemi siguruar, shumica e këtyre kompanive në vendin tonë kanë pronarë nga shtetet evropiane të cilat ofrojnë beneficione të ndryshme financiare, por në të njëjtën kohë konsiderohen si sisteme kryesisht të qëndrueshme dhe të besueshme financiare. Njëkohësisht, midis tyre hasen pothuajse të gjitha oazat fiskale në Amerikën Qendrore dhe Atlantikun, të cilat ofrojnë edhe shkallën më të lartë të diskrecionit dhe privatësisë rreth strukturës së pronësisë.
Informacionet
zyrtare deri te të cilat erdhëm, thonë se më shumë se gjysma e këtyre kompanive kanë pronarë nga 3 vende evropiane me
elementë offshore – Holanda, Zvicra dhe Qiproja. Por, lart në listë janë edhe vendet klasike offshore,
të tilla si Delauer, Ishujt e Virgjër Britanikë, Panamaja, Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Hong Kongu.
Më në fund, në një masë më të vogël, janë të
përfaqësuara edhe shumë destinacione të largëta ekzotike, të tilla si
Xhersi, Ishujt Kajman, St. Kitts dhe Nevis, Bahamet dhe shumë të tjera.
Megjithëse tash e dy vjet më parë, në fuqi janë dispozitat ligjore të cilat imponojnë që secila kompani pronar i së cilës është një kompani tjetër nga bota e jashtme, të deklarojë një person fizik si pronar përfundimtar në një regjistër të veçantë në kuadër të Regjistrit Qendror, megjithatë një regjistër i tillë nuk është bërë ende funksional. Me këtë rast, arsyetimi zyrtar për një prolongim të tillë të regjistrit është kriza shkaku i koronës, si dhe fakti që ai duhet të lidhet me Regjistrin e Popullsisë.
Në
fakt, një Regjistër i Pronarëve të Vërtetë u është i nevojshëm bankave,
noterëve, avokatëve, kontabilistëve,
revizorëve dhe pothuajse 6.000 subjekteve të tjera në procesin e identifikimit
të identitetit të klientëve të tyre
dhe zbatimin e një analize kur ekziston dyshimi për vërtetësinë e të dhënave të kompanive me të cilat bashkëpunojnë. Drejtoria kompetente për kundërzbulim financiar, vitin e kaluar
ka konstatuar se disa subjekte
e kanë anashkaluar këtë detyrim
ligjor.
Në një situatë të këtillë, kur ekziston rregullativa ligjore për zbulimin e pronarëve “të fshehur” në juridiksione të ndryshme të huaja, ndërkaq ende nuk ekziston një regjistër ku ata do të evidentohen, kryeministri Zoran Zaev e shpalosi publikisht idenë për mundësimin e futjes së kapitalit të huaj në vend. Megjithatë, një pjesë e ekspertë tërheqin vërejtjen se përmes një procesi të tillë mund të legalizohet një kapital i dyshimtë i cili aktualisht është pikërisht në pronësi të kompanive offshore me pronarë të panjohur.
KRIZA ME KORONËN E PROLONGOI REGJISTRIN
Qysh nga mesi i vitit 2018, Qeveria e atëhershme, bazuar në premtimet parazgjedhore të inkorporura në Programin qeveritar, propozoi një Ligj plotësisht të ri për parandalimin e larjes së parave dhe financimin e terrorizmit, i cili në fakt është një harmonizim i zgjidhjes së vjetër ligjore me direktivë të Parlamentit Evropian dhe Këshillit për përdorimin e sistemit financiar të BE-së. Për herë të parë, në këtë direktivë u përshkrua obligimi për aprovimin e një regjistri të veçantë, dmth një mekanizëm i vetëm i centralizuar për rritjen e transparencës së strukturës së pronësisë dhe kontrollit të personave juridikë dhe aranzhmanëve.
Në këtë mënyrë, zgjidhja ligjore, e miratuar me procedurë të shkurtër në Kuvend, kërkon që të gjitha kompanitë në pronësi të kompanive të tjera t’i zbulojnë pronarët e vërtetë. Gjegjësisht, kompanitë në pronësi të shoqërive të huaja, doemos që si pronarë të vërtetë ose të ashtuquajtur pronarë me beneficione, të paraqesin person apo persona fizikë në Regjistrin e Pronarëve të Vërtetë në kuadër të Regjistrit Qendror. Mirëpo, gati dy vjet më vonë, një regjistër i tillë nuk është bërë ende funksional.
Në lidhje me këtë, nga Regjistri Qendror thonë se zgjidhja është në fazën përfundimtare të testimit të funksionaliteteve të tij dhe integrimit me sistemet e tjera. Nga atje bëjnë me dije se shtyrja e lëshimit të sistemit të produksionit i referohet krizës me Covid-19, por edhe miratimit të një rregullative adekuate ligjore. Për momentin, siç theksojnë ata, është në vijim një proces i ndryshimeve ligjore, të cilat në mënyrë plotësuese e rregullojnë marrjen dhe lidhjen e të dhënave ndërmjet Regjistrit Qendror të Popullsisë dhe Regjistrit të Pronarëve të Vërtetë.
Vërtetë është në fazën përfundimtare të testimit gjithash, zbatimi i regjistrit varet nga miratimi i një kornize ligjore të përshtatshme që do të mundësojë lidhjen e këtij regjistri me regjistrin qendror të popullsisë nën kompetencën e Ministrisë së Shoqërisë Informatike dhe Administratës. Në përputhje me rregulloren për regjistrin e popullsisë, të gjithë regjistrat, përkatësisht organet administrative në zbatimin e çfarëdo procedure administrative me kërkesë të qytetarëve, ku shfrytëzohen të dhëna personale, patjetër të merren nga ky regjistër. Rregullativa ekzistuese ligjore që është në funksion nuk e lejon këtë, kështu që u bënë ndryshime në ligj, i cili për shkak të situatës së shtyrjes së zgjedhjeve dhe konstituimit të Kuvendit nuk arriti të miratohet në kohën e duhur – bën me dije drejtoresha e RQ-së, Marija Boshkovska- Jankovski.
Ajo shpjegon se Regjistri i Pronarëve të Vërtetë paraqet një zgjidhje softuerike me funksion themelor shënim i të dhënave mbi strukturën e pronësisë së subjekteve, me ç’rast obligimi për futjen e këtyre të dhënave bie mbi vetë kompanitë ose përfaqësuesit e tyre ligjorë. Në të njëjtën kohë, drejtoresha e RQ-së thotë se sistemi është një zgjidhje plotësisht elektronike, duke futur të dhëna në internet, pa dorëzuar letër ose pa vizituar zyrën. Në këtë mënyrë, thekson Jankovski, obligimi për të kontrolluar vërtetësinë e të dhënave të futura është tek subjektet kompetente.
Funksioni i regjistrit është evident. Regjistri Qendror nuk kontrollon vërtetësinë e të dhënave të futura. Vërtetësia e tyre i është dhënë në kontroll subjekteve kompetente (bankave, noterëve, avokatëve …) të cilët lidhin në marrëdhënie biznesi me vetë subjektet. Është paraparë përgjegjësi adekuate ligjore për atë që i raporton të dhënat. Nëse të dhënat e paraqitura dhe ato të konstatuara nuk korrespondojnë, atëherë kjo sanksionohet në mënyrë përkatëse dhe ekziston mundësia për të raportuar në Zyrën e Kundërzbulimit Financiar – thotë Boshkovska-Jankovski.
IDENTIFIKIMI I PRONARËVE TË VËRTETË
Si rrjedh procedura për identifikimin e pronarëve të vërtetë? Masat dhe veprimet për zbulimin dhe parandalimin e larje së parave patjetër t’i zbatojnë gjithsej 5.880 subjekte, aq sa janë regjistruar saktë deri në vitin e kaluar 2019: shoqëri avokatësh (2.743), byro të kontabilitetit (2.115), këmbimore (224), noterë (187), banka (15) … Ndër të tjera, ata kanë për obligim të kryejnë analizë të klientëve me të cilët krijojnë marrëdhënie biznesore, veçanërisht nëse “ekziston dyshimi për vërtetësinë e të dhënave të marra për identitetin e klientit”, dmth. për pronarin e vërtetë.
Sipas ligjit, njësive ekonomike u kërkohet të identifikojnë pronarin e ligjshëm në bazë të “të dhënave dhe informacionit nga burime të besueshme dhe të pavarura, në një masë të përshtatshme me vlerësimin e rrezikut të kryer”, në mënyrë që të sigurohen se kush është pronari përfundimtar. Kjo është, entitetet duhet të sigurojnë të dhënat e nevojshme nga dokumentacioni origjinal ose i vërtetuar nga tregtia, gjykata ose regjistri tjetër publik, ose duke kontrolluar dokumentet origjinale ose të vërtetuara dhe regjistrat e biznesit. Nëse ata nuk mund të marrin të dhënat në këtë mënyrë, ata janë të detyruar të marrin nga klienti një deklaratë me shkrim të vërtetuar nga një noter nën përgjegjësinë materiale dhe penale në lidhje me identitetin e pronarit final.
Në suaza të analizës së klientëve, subjektet janë të detyruar të kontrollojnë të dhënat e marra nga klienti dhe të siguruara në mënyrë të pavarur nga regjistri publik me të dhënat e futura në Regjistrin të Vërtetë. Dhe, nëse pronari i vërtetë i subjektit juridik nuk është futur ose nuk është azhurnuar në Regjistër, atëherë subjekti është i obliguar të shtyjë krijimin e një marrëdhënie biznesi përderisa të futen të dhënat. Në një rast të tillë, subjekti patjetër ta njoftojë menjëherë Drejtorinë e Kundërzbulimit Financiar, prej nga pretendojnë se fakti që Regjistri nuk është krijuar ende nuk përjashton detyrimin e subjekteve për të identifikuar pronarin e vërtetë.
“Dispozitat që janë përshkruar me Ligjin (në pjesën e Regjistrit) do të zbatohen nga momenti kur Regjistri do të themelohet dhe do të vihet në përdorim të plotë. Nga ai moment, personat juridikë kanë një afat brenda të cilit do të duhet të futin të dhënat e pronësisë. Sa i përket të gjitha aktiviteteve të tjera në shoqëri, kriza e koronës ngadalësoi procesin e krijimit të këtij Regjistri, por nuk ka asnjë lidhje me identifikimin e pronarëve të vërtetë që subjektet kanë obligim që të vazhdojnë të kryejnë në kuadër të masave dhe veprimeve për parandalimin e larjes së parave dhe financimin e terrorizmit”, përgjigjen nga Drejtoria për Kundërzbulim Financiar me në krye drejtorin Bllazho Trendafillov.
Sipas Drejtorisë, të gjitha subjektet nuk e kanë respektuar këtë detyrim ligjor, duke qenë se në raportin vjetor të këtij institucioni për vitin 2019 thuhet se pas kontrolleve të rregullta dhe të jashtëzakonshme janë shqiptuar gjoba për një zyrë noteriale dhe për një firmë kontabiliteti, të cilat kanë themeluar marrëdhënie biznesi me një klient pa përcaktuar paraprakisht pronarin e vërtetë. Megjithatë, prej atje nuk zbulojnë për cilat subjekte dhe klientë bëhet fjalë, por theksojnë se kur subjektet dyshojnë në vërtetësinë e dokumenteve, ata janë të detyruar ta informojnë Drejtorinë, e cila më pas përgatit edhe indikatorë për identifikimin e transaksioneve të dyshimta.
“Duke qenë se ndonëse koncepti “pronari i vërtetë” është një koncept i vjetër, dihet nga praktika që subjektet ende kanë disa vështirësi për të kuptuar dhe identifikuar pronarët e vërtetë. “Subjektet shpesh takohen me klientë që kanë forma juridike dhe organizata që janë rregulluar në shtet të huaja, ndërsa nuk janë identifikuar si të tilla në legjislacionin kombëtar ose të ashtuquajturat aranzhmane juridike që nuk kanë gjithmonë statusin e personi juridik ose shenja identifikimi”, bëjnë me dije nga Drejtoria.
TË FUQISHËM ME LIDHJE POLITIKE DHE LAVAZHE PARASH
Analisti ekonomik në “Institutin Ekonomik të Vjenës”, Branimir Jovanoviq, është i mendimit se procesi i vënies në funksion të Regjistrit të Pronarëve të Vërtetë është shtyrë për më shumë se një vit e gjysmë për shkak të, siç thotë ai, interesave të njerëzve të fuqishëm me lidhje biznesore dhe politike me qeverinë aktuale, të cilët, sipas tij, nuk duan të dihet se ku ata figurojnë si pronarë të vërtetë. Ai vlerëson se ky proces do të vonohet për një kohë, në mënyrë që njerëzit që qëndrojnë pas këtyre kompanive të mund t’i spastrojnë gjurmët.
Ekzistojnë dy arsye kryesore për udhëheqje biznesi përmes kompanive të regjistruara në destinacionet offshore. E para është të shmanget pagesa e taksave, e dyta është të fshihet prona Arsyeja e parë është më e shpeshtë në të gjithë botën, edhe tek ne ka kompani të tilla … Arsyeja e dytë u bë aktuale në vendin tonë gjatë qeverisë së mëparshme, kur shumë prej të fortëve të dhe biznesmenë të atëhershëm, shfrytëzonin destinacione offshore (si Belize) për të fshehur se ata vetë janë pronarë të ndërmarrjeve të caktuara nga ky shtet, të cilët fitonin tenderë shtetërorë, etj. Madje edhe funksionarë të caktuar nga qeveria e LSDM-së kishin relacione të tilla – thotë Jovanoviq.
Në atë kontekst, ai ka qëndrim kritik ndaj idesë së kryeministrit Zaev për legalizimin e parave “të padeklaruara” duke paguar një taksë prej 10 për qind. Sipas tij, kjo ide është një version i azhurnuar i modelit të ish-kryeministrit Nikolla Gruevski, i cili përderisa ishte në pushtet u përpoq të bënte ndryshime kushtetuese për të hapur zona financiare, ku praktikisht çdo para mund të hynte nga kudo në botë. Nëse ideja e Zaevit realizohet, Jovanoviq vlerëson se vendi do të bëhet shtet-lavazh parash.
Çdokush do të jetë në gjendje të legalizojë paratë “e fshehura”, të fituara në kush e di se çfarë mënyre, pa ndonjë verifikim të prejardhjes, duke paguar tatim prej vetëm 10 për qind. Sa për krahasim, tarifat për larjen e parave në nivel global zakonisht variojnë nga 20 në 30 për qind. Pra, do ta kenë më lirë kriminelët t’i lajnë paratë e tyre legalisht në vendin tonë, sesa ta bëjnë atë në mënyra të ndryshme ilegale – thekson Jovanoviq, duke shtuar se e shkurtër është rruga nga “konfiskimi i pasurisë së fituar kriminale” deri te “legalizimi i pasurisë së fituar kriminale” është e shkurtër. pronë vetëm për 10 për qind tarifë”.
Profesori universitar dhe akademiku Abdylmenaf Bexheti, ndërkaq, zbulon se ideja e futjes së kapitalit jashtë vendit është mirëpritur në kuadër të një forumi më të gjerë joformal të ekspertëve. Mirëpo, siç thotë ai, ky koncept duhet të hartohet siç duhet në mënyrë që të parandalohet futja e kapitalit të dyshimtë, dmth kapitalit të fituar në mënyrë të paligjshme në vend dhe të nxjerrë jashtë vendit. Sipas tij, kjo duhet të mundësohet me një kornizë ligjore me të cilën do të ndalohet hyrja e mjeteve të subjekteve nën hetim, pavarësisht nëse janë persona fizikë apo juridikë.
– Qëllimi është që të përfshihen njerëz të cilët më herët apo tani me nder kanë fituar mjete dhe kanë vendosur t’i nxjerrin jashtë, ndërsa pjesa me kompanitë offshore të jetë minimale. Nga pikëpamja normative, ne si shtet jemi shumë rigorozë në këtë segment, por një aspekt tjetër është se si zbatohet ky legjislacion. Ka kompani legjitime, dhe ka kompani të dyshimta offshore, por në një vend ku institucionet nuk funksionojnë, si rasti ynë, këto kompani janë problematike, shkaktojnë dyshime, kryesisht për sa i përket origjinës së kapitalit – komenton Bexheti.
JURIDIKSIONET SPECIFIKE DHE OAZAT TATIMORE
Në ndërkohë, mbeten akoma të paregjistruar pronarët e katërqind ndërmarrjeve në pronësi të kompanive të tjera në juridiksione specifike të jashtme, shumica e të cilave çojnë drejt Holandës, Zvicrës dhe Qipros, ku kanë vendndodhjen pronarët e gjithsej 260 personave juridikë maqedonas, ose më shumë se gjysma e numrit total të konstatuar. Më saktësisht, e para në listë është Holanda me 102 kompani, e ndjekur nga Zvicra me 93 kompani, dhe në vendin e tretë është Qiproja me 66 kompani.
Më pas, kjo listë ndiqet nga shteti federal amerikan Delaware dhe vendit evropian Luksemburg, prej nga janë themeluesit e 25, respektivisht 19 kompanive maqedonase. Dy më pak, ose 17 ndërmarrje në vendin tonë, janë në bashkëpronësi të shoqërive të vendosura në Ishujt e Virgjër Britanikë, në një pjesë të territoreve britanike përtej detit. Pastaj vjen Panamaja – shtet në Amerikën qendrore, me 14 kompani.
Nga 10 shoqëri maqedonase, ose gjithsej 30, posedojnë kompani
nga dy vende evropiane – Lihtenshtajni dhe Malta, si dhe Emiratet e Bashkuara Arabe. Ato ndiqen nga Hong Kongu dhe Irlanda,
ku udhëheq lidhja kapitale me 8, respektivisht 5 kompani në Maqedoninë e
Veriut. Kompani prej 5 shtetesh
të tjera zotërojnë nga 3 kompani
secila, e ato janë: Xhersi,
Singapuri, Ishujt Kajman,
St. Kitts dhe Nevis
dhe Bahamet.
Gjithashtu, kompani nga disa zona klasike offshore posedojnë një ose dy kompani në Maqedoninë e Veriut. Kështu, nga Sejshellsi, Gjibraltari, Barbadosi dhe Antilet Holandeze vijnë pronarë të gjithsej 8 kompanive, pra prej secilit shtet nga 2. Së fundmi, nga një kompani këtu posedojnë shoqëri të regjistruara në Man, St. Vincent dhe Grenadini, San Marino, Belize, Bermuda dhe Ishujt e Virgjër të ShBA-ve.
Kalimthi, duhet të theksohet se në evidencë figurojnë gjithashtu Ishujt Marshall, prej nga është partneri i një kompanie në vendin tonë, mirëpo ajo është përmendur te Panama, sepse në strukturën e saj të pronësisë ka një partner nga ky vend. Situata është e njëjtë me dy kompani të tjera, njëra prej të cilave ka bashkëpronarë nga Xhersi dhe Qiproja, ndërsa tjetra nga Lihtenshtajni dhe Malta.
Përndryshe,
e përbashkëta për të gjitha këto shtete janë përfitimet e ndryshme financiare
dhe tatimore për të bërë biznes,
detyrimet minimale për sa i përket dokumentacionit për regjistrimin dhe menaxhimin e një kompanie, si dhe
mbrojtja e identitetit të pronarëve. Mirëpo, secili shtet ka disa karakteristika origjinale, kështu që
çmimi dhe kostoja e themelimit të një kompanie amë offshore.
LIRIM NGA TATIMET, POR EDHE MBROJTJE E TË DHËNAVE
Në këtë drejtim, në çmimoren të njërit prej provajderëve më të njohur globalë për shërbime offshore
– “SFM Group” nga Zvicra, destinacionet më të shtrenjta janë pikërisht Holanda dhe Zvicra, ku themelimi i një kompanie kushton 5.700 respektivisht 5.000 euro. Ky shërbim përfshin regjistrimin e ndërmarrjes nga ana e agjentit, përgatitjen dhe dorëzimin e certifikatave të nevojshme, pagesën e taksave lokale, etj.
Sipas lartësisë së kostos për hapjen e një kompanie offshore, pasojnë Ishujt Kajman me 3.500, Gjibraltari me 2.950, Malta me 2.800, Qiproja me 2.400, Singapori me 2.200, Bahamet me 1.590, Hong Kongu me 1.550, Ishujt e Virgjër Britanikë me 1.390, St. Kits dhe Nevis me 1.220 euro … Variantet më të lira, me shuma nën një mijë euro, janë: Panamaja (990), Shën Vincenti dhe Grenadinet (990), Delaueri (890), Belize (860) dhe Sejshellsi (860).
Holanda dhe Zvicra konsiderohen të jenë ekonomitë më të shtrenjta me legjislacionin më të qëndrueshëm dhe infrastrukturë të shkëlqyeshme, të cilat përfitojnë nga marrëveshjet e shumta të evazionit të dyfishtë fiskal. Lihtenshtajni është një nga vendet me normat më të ulëta të taksave në kontinent. Karakteristika të ngjashme kanë vendet tjera evropiane, ashtu që Qiproja dallohet për nga sistemi bankar, Malta për sa i përket shërbimeve financiare dhe Luksemburgu për sa i përket industrisë së shërbimeve, etj.
Për sa i përket juridiksioneve aziatike, Singapori dallon me nivele më tërheqëse të taksave, ku ka ende një nivel jashtëzakonisht të ulët korrupsioni dhe lejohet pronësia e huaj 100%. Gjithashtu, këtu përfshihet Hong Kongu, ku paguhet tatim mbi pronën dhe tatim mbi dividentin. Për më tepër, në Emiratet e Bashkuara Arabe nuk ka kontrolle valutore, kuota dhe barriera tregtare.
Shumica e këtyre vendeve konsiderohen si qendra kryesore botërore financiare dhe të biznesit, dhe disa madje ofrojnë një farë niveli të mbrojtjes së të dhënave private të klientëve, me faktin se në vende të caktuara, të tilla si Emiratet e Bashkuara Arabe, identitetet e pronarëve dhe aksionarëve mbahen të fshehta me ligj. . Sidoqoftë, kjo karakteristikë lidhet më shumë me destinacionet klasike në det të hapur, të vendosura kryesisht në Amerikën Qendrore dhe ishujt Atlantik.
Sipas shoqërisë së specializuar të shërbimeve korporative “Offshore Company Corp.”, konfidencialitet, anonimitet dhe privatësi maksimale ofrojnë Ishujt e Virgjër Britanikë, Belizeja, Bahamet, Saint Vincent dhe Grenadines, Panamaja, Saint Kitts dhe Nevis, Sejshells … Pothuajse në të gjitha ato, pronarët dhe aksionarët nuk i nënshtrohen njoftimit publik. Përveç kësaj, kompanitë janë të përjashtuara nga të gjitha taksat lokale mbi të ardhurat e fituara jashtë vendit, nuk ka kontroll mbi transferimin e mjeteve, etj.
AKSIONAR I NOMINUAR APO THEMELIM FONDI
Lidhur me mundësitë që i ofrojnë juridiksionet e përmendura offshore, krijuam kontakte me ofrues të njohur për këtë lloj shërbimesh, para të cilëve u prezantuam si biznesmenë maqedonas të interesuar për hapjen e një kompanie offshore me mbrojtje maksimale të mundshme të pronës. Dhe, njëri nga këta provajderë, me seli në Mauricius, na tha që ndër juridiksionet që ruajnë në mënyrë rigoroze privatësinë e dosjes së pronësisë janë Samoa, Sejshells, Belize, Ishujt Marshall, Ishujt Kajman…
“Por kohët e fundit kemi dëgjuar që Ishujt Kajman ndoshta do t’i publikojnë dosjet e pronësisë pas disa vitesh. Pra, nëse doni të krijoni një kompani holding ashtu që të dhënat e pronësisë të jenë private, mund të shikoni juridiksione të tjera nga këto që u cekën. Kështu, kompanitë e Samoas dhe Ishujve Marshall tani për tani nuk kanë kërkesë për paraqitjen e drejtorit, ndërsa të tjerët kanë kërkesë për drejtorin në evidencë private, me faktin që në Ishujt Kajman ky informacion është i disponueshëm për publikun”, shpjegojnë ata.
Një
kompani ndërkombëtare me qendër në Estoni, nga ana tjetër, vënë në dukje se
zona klasike offshore si Sejshells,
Belize, Saint Vincent dhe Grenadines ofrojnë privatësi për pronësinë, por në paketë
me ta është e vështirë
të hapësh llogari
bankare në Evropë.
Prandaj, ata rekomandojnë Hong Kongun si
opsionin më të favorshëm, sepse është një juridiksion prestigjioz aziatik, me
një shërbim të disponueshëm për personat e nominuar. Më e rëndësishmja, theksojnë nga atje, nuk ka shkëmbim zyrtar
të informacioneve midis vendeve.
Nga ana tjetër, nga një kompani tjetër e këtij lloji nga Londra mendojnë se opsioni më i favorshëm janë Ishujt e Virgjër Britanikë, sepse kompani mund të hapet brenda 2-3 ditësh, për çka kërkohet minimum 1 drejtor dhe 1 aksionar, pa kufizime të kombësisë ose vendbanimit. Ndërkohë, drejtori dhe aksionari mund të jenë i njëjti person mbi 18 vjeç, i cili nuk është patjetër të vizitojë Ishujt Britanikë të Virgjër, ku do të jetë zyra zyrtare e kompanisë.
Por, sipas pothuajse të gjithë operatorëve që kemi kontaktuar, në të gjitha destinacionet klasike offshore duhet të raportohet një i ashtuquajtur pronar përfitues (beneficial) i kompanisë, i cili prapëseprapë ruhet në fshehtësi të rreptë, përveç nëse një informacion i tillë kërkohet nga një organ shtetëror për një procedurë të caktuar. Sidoqoftë, njëri prej tyre sugjeroi formimin e një fondi si modeli më i mirë për fshehjen e identitetit të pronësisë.
-Nëse nuk doni që emri juaj të shfaqet si pronar i kompanisë, atëherë opsioni i vetëm i mirëfilltë do të ishte krijimi i një fondi që do të mbante aksionet e kompanisë që është ngritur. Megjithatë, ky lloj shërbimi është më i shtrenjtë në varësi të vendit ku ndodhet fondi. Opsione të tjera mund të jenë përdorimi i një aksionari të emëruar i cili do të renditet si aksionar i kompanisë në dokumentet e lëshuara, por padyshim që do të duhet të renditeni si UBO (ultimate beneficial owner) – thotë D. Tidlar, konsulent i një provajderi me qendër në Dubai, i cili operon me sukses në treg për 30 vjet.
Kjo histori hulumtuese është hartuar me mbështetjen financiare të Bashkimit Evropian. Përmbajtja e saj është përgjegjësi e vetme e autorit dhe në asnjë mënyrë nuk pasqyron pikëpamjet e Bashkimit Evropian.
